Adrun De Lagrian

Imię: Adrun
Nazwisko: De Lagrian
Wiek: 225 lat
Wzrost: 172 cm
Waga: 50 kg

Rasa: Mutant Magiczny - jest bardzo mało Mutantów Magicznych na świecie, ponieważ są to najplugawsze istoty na ziemi, oraz bardzo mało śmiertelników potrafi przebrnąć przez rytuał. Każdy może próbować stać się mutantem, lecz niewielu się nimi stanie. Mutant jest już martwy, lecz natchnięto go iskrą piekła i zdetonowano w nim wielki ładunek magiczny. Jego martwe komórki są napędzane przez magię, której zapas musi regenerować poprzez "pożeranie" uczuć śmiertelników oraz zabijając magów lub szamanów, którzy przy śmierci uwalniają swoją duszę od ciała nasączoną śmiesznie małą ilością energii magicznej w porównaniu do mutanta. Mutant jest wieczny i tylko stal może skrócić jego żywot...

Statystyki:

SIŁA - Znacznie poniżej przeciętnej
WYTRZYMAŁOŚĆ - Znacznie poniżej przeciętnej
SZYBKOŚĆ - Przeciętny
ZRĘCZNOŚĆ - Przeciętny
MĄDROŚĆ - Znacznie powyżej przeciętnej
PSYCHIKA - Znacznie powyżej przeciętnej

Inwentarz:

Głowa ::
Szyja ::
Korpus ::
Ręce ::
Prawa dłoń ::
Lewa dłoń ::
Nogi ::
Palce ::



Sakiewka: 50 sztuk złota


Historia:
"Świat Elliolan'u jest wielki, a tajemniczość jego przewyższa po tysiąckroć jego wielkość"


Adrun urodził się w zamożnej rodzinie, będącej wysoko postawionej w Stolicy. Małe dziecko, które miało zawsze tego co chciało było powodem do kolejnego kroku świata z drogi światłości, na drogę mroku... Otaczał się służbą, złotymi wystrojeniami, ozdobami, księgami, zabawkami, zwierzętami. Miał wszystko co chciał. Mieszkał w potężnym dworze w małym miasteczku na Zachodnim Wybrzeżu. Chucherko z niego było, ale po co siłę mieć gdy ma się pieniądze i miasto pod władzą swego ojca? Otóż wszystko zmieniło kolej rzeczy gdy, ojciec jako walas królewski musiał na wojnę z potworami się zjawić i do stolicy przybyć by wraz z przyjaciółmi ramię, w ramię przeciw orkami i trollami walczyć. Długo go nie było, poza tym mały Adrun miał w tedy 10 lat. Matka jego Laria zaczęła spotykać się z pewnym poszukiwaczem przygód, który do miasteczka przyjechał. Spał on na dworze, jadł z nimi śniadanie, a wszystko przez jego urodę, modne ubrania i potężny miecz na plecach. Zostali kochankami. Gdy po trzech latach w zakrwawionej zbroi z uśmiechem na twarzy do domu swego wrócił, o północy gdy pełnia księżyca zenitu dosięgła. Zastał on żonę swoją nagą i nieznajomego elfa również nagiego w łożu swoim. Gniew i zazdrość napłynęły niczym fala tsunami potężnie i szybko, w ten czas równie szybko i potężnie miecz z pochwy wyskoczył i szybkim doskokiem i potężnym cięciem na odlew rozszarpał pierś elfa. Sztychem potężnym przebił mu głowę na wylot przekręcając go i robiąc z jego twarzy miazgę. Wyrwał miecz i z wielkim i bestialskim okrzykiem rozpłatał ciało swojej żony, która łkała i chciała przepraszać. Krew buchnęła z rany na brzuchu i z piersi, które przed chwilą miał w rękach owy elf. W dodatku ojciec wyżywał się jeszcze nad ciałem żony zaplamiwszy całe pomieszczenie w krwi i wnętrznościach. Temu wszystkiemu przyglądał się mały, 13 letni Adrun. Gdy ojciec go zobaczył podszedł do niego i go przytulił. Kazał mu zabrać najpotrzebniejsze rzeczy i gdy sam również ubrał się w strój podróżny i rzeczy do kufra popakował zapalił pochodnię i rzucił na drewnianą podłogę. Języki płomieni objęły długi korytarz prowadzący prosto do piekła... Wyszli i zabrawszy ze stajni muła, kuca i konia ruszyli w dal... W nocy, około drugiej w nocy stali na urwisku i obserwowali dwór, siedlisko próżności, zła i najplugawszego gówna. Wyruszyli w stronę, skąd słońce wschodzi. Ojciec uczył go w podróży wielu rzeczy, tułacyli się po świecie praktycznie bez celu. Po dwóch latach takiej wędrówki w dość dużym mieście nabył książkę "Czarna Magia i Moc Piekielna". Interesowało go to aż nad to. Doszedł do wniosku iż jest to droga dla niego, że Moce Piekielne wybrały go jako swego Wieszcza i Powiernika Mocy. Gdy dożył lat dwudziestu jeden starszy człowiek przepowiedział mu właśnie taką przyszłość. Przyszłość oddania władzy kontynenty w władze demonów i że na jego ramieniu spoczywa, spoczywał i będzie spożywać Pisashi, demon zwiastujący śmierć... Dostał też informacje o rytuale, który uczyni do Magicznym Mutantem, wybrańcem cienia, mężem ciemności lecz będzie to również jego przekleństwo. Zdecydował się na ten krok. Usiadł w kręgu z siarki i za pomocą prostego zaklęcia cieniutkie linie z zastygłej krwi... ojca swego podpalił. Buchnął krwistoczerwony ognień otoczony przez krąg małego płomienia z siarki. Powstał pentagram. Wyciągnął serce swego ojca, którego zabił odcinając mu głowę i pożarł je. Prawie zwymiotował. Upił własną krew z kielicha z gliny i rozpoczął inkantację. Wnet gdy jego ciało pożerały płomienie on przywołał diabła. Ten zaś przemówił do niego i wbiwszy pazury w jego pierś zdeponował ładunek magiczny i wepchnął w niego iskrę z oka impa. Teraz pozostała tylko przemiana. Martwy leżał w lesie, w płonącym wciąż pentagramie. Wiele przysięg składał demonowi, aż w reszcie obudził się na wozie. Głodny. Czuł głód ludzkiej krwi i czegoś jeszcze. Wymordował ludzi i pożarł ich ciała wraz z kośćmi. Potężne uczucia nim władały. Jednak wewnętrzny spokój opanował go. Za swój grzech zapłacił jednak batem. Zabrano go do lochów i dostał trzynaście batów po twarzy, jeden za jednego zabitego. Wytrzymał. Z poharataną twarzą udało mu się wydostać z lochów za pomocą magii, jakiej do swego celu również użył. Odziany w poszarpany, czarny habit z wielkim kapturem i z kosturem ze srebra ruszył w świat. Po dwustu dwudziestu pięciu latach dotarł na Wyspy Południowego Zachodu...

Pakowałeś... Czy można aż takie staty?

Wszystko byłoby git, gdyby nadnaturalny poziom statystyki byłby dozwolony na początku gry.

Cytat :

Podobnie poziom "Nadnaturalny" wymaga użycia magii lub wstawiennictwa któregoś z bogów czy też demonów, jak sama nazwa wskazuje jest on bowiem niedostępny, dla zwykłych śmiertelników.

Użyto na nim cholernie potężnej magii, jest interwencja demona i moja postać nie jest śmiertelnikiem, poza tym jest już martwa.

Cytat :

Kreując postać, nie możemy przekroczyć jednak poziomu "znacznie powyżej przeciętnej"- dalsze rozwijanie każdej z cech wymaga treningu w czasie gry.

Zdumiewający i Nadnaturalny można zdobyć tylko podczas gry, ale do nabycia poziomu Nadnaturalnego trzeba skorzystać z magii i nie można go tak po prostu wytrenować.

Właśnie, niezależnie od historii, nie można przesadzać.

Wygraliśmy Varin.

Możnaby było gdyby były punkty ;]
Z tego co pamiętam to sam Heter punktów nie chciałeś ;]
No i masz babo placek, bo MG ma nieskończoną ilość punktów ze względu na to, że cały czas, czynnie uczestniczy w życiu forum ;]

Jakby miał nieskończoną ilość punktów to jego postać miała by wszystkie staty na Nadnaturalnym i gra byłaby bez sensu.

Właśnie to zależy...
Jak byłby noobem toby sobie przepakował do nadnaturalnego wszystko...
Heter raczej nie jest noobem (nawet nie bardzo umie nooba udawać ), a to, że coś takiego przeszło Ci przez głowę to tylko o Tobie świadczy ;]
Koleś robiąc sobie bóstwo- sam sobie psuje zabawę ;]

Dzięki Lesij

No dobra może przesadziłem, ale lepiej by było gdyby to była taka nagroda, a nie tak, że można mieć wszystko.

Dobra. Jak dla mnie - accept.