Opis Krainy

[ Opis będzie cały czas rozwijany i poprawiany ]

Las Południowy

LAS
Kontynent od południa zamyka ściana drzew. Jest tam las. Oczywiście, da się do niego wejść, aż tak gęsto drzewa nie rosną, ale nie było jeszcze nikogo, kto doszedłby do centrum tej wielkiej puszczy. Obejść ją, obchodzili, a raczej opływali – od strony południowej las styka się z oceanem.
Las niesie ze sobą pewną tajemnice. Otóż, jak wszyscy wiedzą, lodowiec ostatecznie rozpuścił się koło pięciuset lat temu. Pierwsi osadnicy dotarli w rejony lasu gdzieś jakoś dwieście lat przed dniem dzisiejszym. Las dotarł tam przed nimi. Ale w ty nie było nic dziwnego – trzysta lat to kupa czasu, nawet dla lasu. Jednak odkryto że głębiej w lesie znajdują się drzewa stare… Bardzo stare.… Starsze niż pięćset lat… nikt nie potrafi wyjaśnić, w jaki sposób przetrwały lodowiec, szczczególnie iż do tych starych drzew dotarły dotychczas nieliczne tylko ekspedycje badawcze. Dotarcie do nich jest trudne z tego względu…
… że w lasach nie jest tak do końca bezpiecznie. O ile po obrzeżach ( i dobre paręnaście kilometrów w głąb) można się jeszcze całkiem normalnie poruszać, to im głębiej, tym gorzej. Podróżny staje się intruzem, pożywieniem, zagrożeniem (do wyboru) . Odkrywa, że mało co tu jest bezpieczne. Że może zostać zjedzony, starowany, rozszarpany. Że niebezpieczna jest tutaj zarówno fauna jak i flora. Nie zapominając o chorobach, brudzie, insektach….
Dotarcie w głąb lasu od strony morza jest tak samo trudne – nie dość, iż ekspedycje natrafiały na te same problemy co przy wejściu od strony lądu, to w dodatku dostęp do lasu utrudniony jest przez strome, klifowe wybrzeże.

I Podlesie
Ale kraina ta nie składa się tylko z lasu. W jej skład wchodzi także spory obszar podlesia, wystarczająco duży, żeby zmieściło się na nim parę państewek. Oczywiście, na terenach tych także dominują lasy, jednak są w porównaniu z tamtym Wielkim Lasem dosyć młode, chociaż też nie wszędzie dobrze poznane i skrywające wiele tajemnic. Oprócz nich znalazło, a raczej zostało wycięte się wystarczająco wiele miejsca na pola i uprawy.
Głównym źródłem dochodów tych państw, które wymienione zostaną później, jest eksport. Czego? To chyba oczywiste – drewna! Oraz węgla brunatnego i rud żelaza. Jednakże drewno zdecydowanie dominuje – nikt nie zna się na obróbce, wycince i gatunkach drewna tak dobrze, jak ludzie z południa.
Można wyodrębnić trzy dominujące państwa:

Haryot – państwo najbardziej rozwinięte z całej trójki, a zarazem położone najbardziej na zachód. To z niego do pozostałych dwóch wędrują najnowsze odkrycia, trendy i moda. Jest zdecydowanie słabsze militarnie od dwóch pozostałych państw, jednakże jego siła militarna jest na tyle duża, żeby powstrzymać wyprawy łupieżcze pomniejszych państewek i leśnych plemion. Zarówno w tym państwie jak i w Marteint nie ma Religi urzędowej, jednak dominującą wśród ludu religią jest kult boga-stwórcy Maataka. Duży nacisk stawiany jest na naukę.
Materit – silniej zmilitaryzowane od swojego wschodniego sąsiada, co jest spowodowane ciągłymi potyczkami z Endestanem.
Endestan – niedostępne dla graczy państwo, o którym niewiele wiadomo. Również silnie zmilitaryzowane. Używa się w nim innego języka. Panuje tutaj o wiele bardziej rygorystyczny system feudalny, zgodnie z którym suzeren ma władze nawet nad życiem wasala. Wyznaje się tutaj politeizm, z dosyć szerokim panteonem bóstw.
Haryot i Materit są do siebie zbliżone pod względem kultury i języka, kiedyś stanowiły jedno państwo, które podzieliło się na dwa mniejsze w wyniku wojny domowej. Natomiast Endestan jest całkowicie różny od pozostałej dwójki – zamieszkuje go inny lud, wyznający inną religię i mówiący innym narzeczem.
Istnieją dwie główne drogi eksportowe – jedna na lądowa na północ. Z tego szklaku korzysta głównie Haryot. Drugą drogą jest spław rzeczny do morza a z stamtąd eksport towarów na cały świat. Jest to niewątpliwie bardziej dochodowe. Główną drogą, jaką towary podróżują do oceanu, jest rzeka Adepha i jej dwa dopływy – Ketam i Terta. O te trzy rzeki trwają nieustanne kłótnie między Materitem a Endestanem, czasem zamieniające się w lokalne konflikty. Zdecydowanie nie ma przyjaźni między tymi dwoma krajami, ale co się zdziwić – bez tej rzeki ich dochody gwałtownie spadną.
Geografia:
Obszar zajmowany przez owe trzy państwa można określić jako wzgórzysty. Z czego In bardziej na wschód, tym bardziej teren się wyrównuje. Haryot od zachodu jest zamknięte przez pasmo górskie – nie są to arcywysokie góry, jednak wystarczająco kłopotliwe, żeby czyniły przeprawę karawany handlowej nieopłacalną. A za górami jest morze. Od strony wschodniej, za Endestanem jest jeszcze pare drobnych państewek, a później żyzna gleba ustępuje miejsce bardziej jałowym gruntom, które jeszcze bardziej na wschód przeradzają siew pustynie.
Adepha, Ketam i Terta – Ketam jest dopływem zachodnim, a Terta wschodnim. Sama Adepha jest bardzo dużą rzeką, której koryto ma szerokość większą jak sto pięćdziesiąt metrów. Dopłynięcie od ostatniego portu, aż do morza zajmuje przeciętnie dwa tygodnie.
Praktycznie cała linia brzegowa zajmowana przez Las jest klifowa, co czyni próby zbadania go od strony morskiej kłopotliwymi.

Życie
Żyć w tej okolicy się da. Chociaż występuje tutaj na tyle ciekawa sytuacja, iż chłopi w prawie takim samym stopniu zajmują się rolnictwem, jak i pracą przy drewnie. W praktyce owoce ich pracy zjadają szlachcie. Jak wszędzie indziej, tak i tutaj znajdziemy miasta, wsie i zamki, jednakże w praktyce tylko te ostatnie bywają kamienne. Praktycznie całe miasta i wsie budowane są z drewna, co nie powinno nikogo zaskakiwać.
Fauna, Flora i inne:
Las pełen jest nie występujących nigdzie indziej gatunków zwierząt i roślin. Jednak większość z nich jest niezbadane, albo poznane bardzo słabo. Krąży o nich wiele mitów i legend.
Las zamieszkują także różne plemiona inteligentnych stworzeń – niektóre bywają nastawione przyjaźnie, inne nie. Oprócz rdzennych mieszkańców lasu, sporo znalazło się istot, które porzuciły cywilizacje dla Lasu. Nikt nie wie dlaczego to zrobili i dlaczego nawet dzisiaj od czasu do czasu ktoś porzuci swój dom, żeby zamieszkać w Lesie. Wiadomo natomiast, że plemiona takie potrafią być zmorą mieszkańców tej krainy – często urządzają wypady łupierznicze, grabiąc wioski i podróżnych.
Czasami natrafia się także na niewielkie osadki, bądź wędrowne grupki druidów. Ci przeważnie nie wykazują zbytniej agresji, chyba że natrafi się na jakiś bardziej fanatyczny ich odłam – ci potrafią być wyjątkowo niebezpieczni.
Driady – gdzieniegdzie słychać także opowieści o pięknych istotach zamieszkujących las. W sumie w opowieściach wspólne są tylko dwie rzeczy – że są piękne i wprost emanują erotyzmem. To w ich poszukiwaniu praktycznie każdy nastoletni chłopak „zaliczył” wyprawę do lasu.
Uroczyska. Podobno w głębi lasu są są miejsca magiczne. Nikt na dobą sprawę nie wie o nich nic pewnego, oprócz tego że są okropnie niebezpieczne i trzeba ich unikać za wszelaką cenę. Choć z drugiej strony, zdarzają się ludzie, którzy twierdzą że byli na uroczysku i jakoś cały czas żyją.