Vittorio Anqua

Imię: Vittorio, często czytane `Viktorio`.
Nazwisko: Anqua (czyt. Anżła)
Wiek: kilku wieczny, jednak wyglądem przypomina on dwudziestolatka.
Wzrost: 185 cm
Waga: 65 kg

Rasa: Wampir

O rasie tej niewiele wiadomo. Miało wszak było osób, które przeżyły spotkanie z tymi bestiami.
Jedyne co plebs o nich wie to to co wyczytają z notatek Alentisa:

Wampiry to humanoidy przypominające na zabój człowieka. Każdy z nich jest wychudzony i blady, o kłach niczym pies. Osiągają wzrost ludzki. Umięśnieniem również nie wyróżniają się ponad człeka. Włosy ich różnych barw przybierają, zaś oczy... zwykle za dnia są koloru nieba, zaś w nocy, gdy ciemność panuje przybierają one barwy krwi, co może ich równać z mrocznymi elfami. Cera ich niczym u elfa, piękna, gładka, czysta(...)
Wampiry zamieszkują głównie dwory, lecz nie te opuszczone, a te wybudowane na ich zlecenie(...)
(...)odziewają się niczym dworzanie, jednak w ich ubiorach dominuje czerń i bordo(...)
(...)żywią się krwią. Zapraszają gości w interesach, a następnie w nocy zakradają się do komnat im przydzielonych i żywią się ich krwią.
Wampirem zostaje się po przez przekazanie splamionej krwi. Często jest to zemstą. Nigdy, przenigdy, wampirem nie zostaje plebs.

Mimo, iż te notatki mówią mało, można wiele z nich wywnioskować. Pytanie - skąd Altenis o nich tyle wiedział ? Pogłoski powiadają, iż sam należał do niej, jednak nienawidził się przez to i chciał zgładzić całą populacje tej rasy.
Ciekawostką jest, iż wampiry mimo wielkiej siły woli nie potrafią pojąć sztuk magicznych. Nie można pominąć też tego, iż każdy z nich ma zakaz handlowania i wyrabiania przedmiotów. Większość z nich zostaje wędrowcami, jednak są też tacy, którzy zarabiają na życie mieczem.

Światło słoneczne dla wampirów jest zabójcze tylko wtedy, gdy poczują głód. Zwykli ludzi mogą ich wtedy poznać, gdyż ich skóra staje się blada, zaś cera starzeje się.

Statystyki:

SIŁA: poniżej przeciętnej.
WYTRZYMAŁOŚĆ: poniżej przeciętnej.
SZYBKOŚĆ: powyżej przeciętnej.
ZRĘCZNOŚĆ: powyżej Przeciętnej
MĄDROŚĆ: przeciętna.
PSYCHIKA: przeciętna.

Inwentarz:

Głowa ::
Szyja ::
Korpus :: czarna koszulka z kołnierzem, wsadzona w spodnie, wyblakła peleryna.
Ręce :: stary, nic nie warty pierścień rodu Anqua.
Prawa dłoń ::
Lewa dłoń ::
Nogi :: eleganckie spodnie, buty jeździeckie.
Palce ::

Sakiewka: 50 koron.



- Witaj Vittorio! - Krzyknął jeden z wampirów przedzierając się przez tańczące towarzystwo. Oczy jego zakrywała biała, bezwyrazowa maska, zaś włosy były spięte w kuc. Mężczyzna odziany był niczym dżentelmen, jednak nie wyróżniał się z tłumu. Gdy podszedł do zawołanego wyszczerzył zęby.
- Ach, Charles! - Vittorio odwzajemnił uśmiech i przytulił się do brata klepiąc go po plecach. - A gdzież to podziała się Irène ?
- A cóż, właśnie wita gości. Jeszcze chwila a do Ciebie podejdzie. Póki jej jednak nie ma - musimy porozmawiać.
- Więc mów. Tyle dam a tyś zawracasz mi głowę, rzecz, bo czas mnie nagli! - Uśmiechnął się.
- Znaleźli ofiarę wampira. Wszyscy zwalają na nas! - Mało co nie krzyknął Charles.
- A więc to jest powodem ów balu ? - Zapytał Vittorio, jak gdyby nie wiedział.
- Proszę Cię! Skończ te wywody... - Zmarszczył czoło rozmówca.
- Widzę doszedłeś do tego. Nie ma powodu by pytać kiedy. Tak, wiem wszystko co dzieje się w okolicy. Od tego mam szpiegów. - Zaśmiał się z gracją.
- Lecz nie wiesz kto ? - Uniósł brwi.
- Owszem, Anqua nie atakują bezbronnych ludzi...
- A jednak głód was nie sięga! - Zarzucił mu Charles.
- Owszem, lecz nie czas na zarzuty. Jeśli pozwolisz, ruszam w tany! - Vittorio odepchnął go lekko i czym prędzej pośpieszył do towarzystwa.



- Odbijamy! - Rzekł do mężczyzny i przejął jego partnerkę. - Witam! - Uśmiechnął się.
- Anqua ? - Zdziwiła się.
- Nie dam sobie głowy uciąć. - Zaczął prowadzić.
Obejmował ją w pasie, zaś ona go w barkach. Trzymali się za ręce, które wyciągnięte były przed siebie. Krok w przód, krok w tył. Klasyczny walc.
- Zaprzestać żartów! Oni wiedzą. - Zmarszczyła czoło.
- Cholera! - Wrzasnął, zaś całe towarzystwo na niego spojrzało. - Pomyliłem kroki. - Specjalnie zrobił dwa w przód, by uświadomić zebranych, iż tylko o taniec chodzi.
- Staraj się chodź trochę by nie zwracano na Ciebie uwagi. - Nachyliła się nad jego uchem i szepnęła.
- Nie zwrócą na mnie uwagi, gdy najpiękniejsza dama tego wieczoru zawita do mnie, by napić się boskiego trunku. - Odszepnął.
- Nie pochlebiaj sobie! - Mało co nie nadepnęła mu obcasem na palce.
- Wybacz. Twa uroda mnie onieśmiela, za dużo sobie pozwalam. - Puścił jej oko.
- Bez takich! Raz było i się skończyło, tak jak nasz wspaniały taniec. Wracaj lepiej na swój dwór i daj znać straży. Charles nie raczy się bawić ze skrytobójcami. Dał byś im rade, a jakiekolwiek nieudane próby nie wchodzą w grę. Jeśli dożyjesz jutra, racz zawitać do mnie. Była bym rad! - Uśmiechnęła się.
- Odbijamy! - Vittorio dobiegł głos za pleców. Opuścił więc swą partnerkę i ruszył do wyjścia.



Statek bujał się w rytm fal. Co chwila biegało po nim stado spoconych mężczyzn. Vittorio opierał się o burtę i spoglądał na czyste morze.
- Jaśniepanie... - Zarechotał kapitan. - Racz wstąpić do mej kajuty.
Wampir odwrócił się na pięcie i ruszył za towarzyszem.
Dotarli na miejsce. Vittorio zasiadł na łożu zaś kapitan zamknął za sobą drzwi.
- Znamy się od dawna. Co Cię zmusiło do wypłynięcia na morze ? - Zapytał.
- Kobieta. - Odrzekł Vittorio po chwili namysłu.
- Było coś ?
- Cóż Cię to obchodzi ? - Uśmiechnął się szeroko.
Prawdą było, iż przepowiednia przyjaciółki była prawdziwa. Gdy Vittorio wrócił, było już za późno. Pionki Charlesa wymordowały wszystko co się ruszało. Udało mu się jedynie zachować kilka grosza, by wymienić je na korony i mały prowiant. Zabrakło jednak napoju bogów - krwi, którą Vittorio składował na wszelki wypadek.
Odwiedził ją rano. Była martwa. Nie posilił się nią, mimo, że głód miał nadejść prędko.
Krew, krew, potrzebuje krwi! - Przeszło mu przez głowę.
- Przyjacielu masz jakieś niepotrzebne mięso ? - Zapytał.
- Oczywiście. - Przytaknął głową i uśmiechnął się.
Vittorio również uśmiechnął się szeroko. Oblizał wargi.
- Kiedy podacie do stołu ?








Do Servantesa

Statystyki do poprawy, wyłapałem kilka błędów ortograficznych, jak kończysz zdanie nie pisz czegoś takiego:

Kiedy podacie do stołu ?

tylko pisz:

Kiedy podacie do stołu?

Staty poprawiłem.
Ale z tym pytajnikiem to jakoś nie za bardzo błąd. Przecież pisząc na kartce też robisz odstęp słowa od znaczka.

Cytat :

SIŁA: przeciętna.
WYTRZYMAŁOŚĆ: przeciętna.
SZYBKOŚĆ: powyżej przeciętnej.
ZRĘCZNOŚĆ: powyżej Przeciętnej
MĄDROŚĆ: przeciętna.
PSYCHIKA: przeciętna.

Statystyki poprawione?


SIŁA: przeciętna. +0
WYTRZYMAŁOŚĆ: przeciętna. +0
SZYBKOŚĆ: powyżej przeciętnej. +1
ZRĘCZNOŚĆ: powyżej Przeciętnej +1
MĄDROŚĆ: przeciętna. +0
PSYCHIKA: przeciętna. +0

Coś mi się wydaje, że tu wychodzi +2, a wszystko wyjść musi na zero.

Już ze statami jest na pewno okey!

Teraz tak.

Jak dla mnie accept