Maxstis

[/URL]

Imię: Maxstis
Nazwisko: brak.
Wiek: 20
Wzrost: 192 cm
Waga: 84 kg

Rasa: Ork północy

Często nazywają nas odmianą orków, lecz my uważamy się za odrębną rasę. Macie racje, kiedyś należeliśmy do tych plugawych bestii lecz w końcu przejrzeliśmy na oczu i odeszliśmy. Jesteśmy do nich podobni, lecz nie jesteśmy identyczni. Staramy się zacierać wszelkie oznaki podobieństwa i nie chcemy mieć z nimi nic wspólnego. Dlaczego odeszliśmy?? mieliśmy dość braku honoru,godności i jakichkolwiek przekonań. U nas, najważniejszy w życiu jest honor. Nie mogliśmy patrzeć kiedy nasi "bracia" wbijali nóż w plecy, walczyli w piątke przeciwko jednemu. U nas to się nie godzi. My znamy takie pojęcia jak przyjaźń oraz znamy takie jak zemsta. Można by rzec, że jesteśmy równie okrutni ale tylko wobec naszych wrogów. Jeśli będziesz naszym sojusznikiem nigdy nie odmówimy pomocy, lecz jeśli jesteś naszym wrogiem nigdy nie odmówimy wojny. Niektórzy nazywają nas głupcami, ponieważ wolimy zginąć honorowo niż żyć pełni hańby nawet w bogactwie. Tak więc, jeśli honor jest dla ciebie najważniejszy, przystąp do nas. My nigdy nie zostawiamy przyjaciół w potrzebie, zawsze pojedynkujemy się jeden na jeden, oraz żyjemy według zasad które napełniają nas dumą. Tu pamięć o honorowych wojownikach, trwa wiecznie. Można nas spotkać wszędzie. Żyjemy w grupach i większość rzeczy robimy wspólnie.


Cechy :
Wagą i wzrostem podobni do zwykłych orków, odcień skóry lekko jaśniejszy. Włosy często zadbane, sylwetka muskularna, oczy u wszystkich braci czerwone. Orki północy preferują walkę dwuręcznym orężem lub wszelkiej maści kastetami. Ubiór z reguły przyodziewa tylko nogi, nie raz tylko strefy intymne, lecz na czas wojny i wypraw, przyodziewają przepełnione przepychem zbroje, który nie tylko mają bronić od ciosów, ale też straszyć przeciwnika. Samce zajmują się przede wszystkim walką, zdobywaniem pożywienia i nauką synów posługiwania się bronią oraz sztuki przetrwania w trudnych warunkach. Do matek zależy rodzenie dzieci, zakorzenianie w ich umysłach wartości panujących wśród orków północy oraz dawanie rozrywki Samcom. Kobiety w społeczeństwie traktowane są tak samo jak mężczyźni, nie ma tu dyskryminacji. Inna nazwa, ork szlachecki


Statystyki: (Pełen opis w dziale "Statystyki")

SIŁA - Znacznie powyżej przeciętnej
WYTRZYMAŁOŚĆ - Powyżej przeciętnej
SZYBKOŚĆ - przeciętna
ZRĘCZNOŚĆ - poniżej przeciętnej
MĄDROŚĆ - poniżej przeciętnej
PSYCHIKA - poniżej przeciętnej

Inwentarz: (Zostawiamy puste, bądź wpisujemy podstawowe ubranie)

Głowa :: Hełm z kolczugi
Szyja :: Kolczuga
Korpus :: Kolczuga // Lekka, prosta zbroja płytowa // Proste, stalowe naramienniki
Ręce :: Kolczugowo - płytowe rękawice
Prawa dłoń :: Kolczasta, żelazna maczuga - długość 50cm
Lewa dłoń ::
Nogi :: Stalowe buty
Palce ::



Sakiewka: 50 sztuk złota


Historia:

Kiedyś należałem do zwykłych orków. O orkach północy słyszałem tylko z legend i opowiadań które czytał mi mój ojciec. Mówił mi jakimi potwornymi bestiami oni są. Na własne oczy widziałem jak mordowano swoich braci we śnie dla pieniędzy, dla głupiej rozrywki. Już jak miałem 11 lat, wiedziałem, że to nie jest miejsce dla mnie. Fałszywy obraz północnych orków w mojej głowie robił swoje, sprawił, że nie nienawidziłem ich tak samo jak tych, którzy wtedy byli nazywani moimi braćmi. Król naszej wioski, Fyxren był wyjątkowo brutalny i fałszywy. Rano, opowiadał oszczerstwa w stronę orków szlacheckich, a wieczorem próbował ich przekupić, żeby nie zniszczyli jego osadu, co było bardzo prawdopodobne. Proponował im bardzo duże sumy pieniędzy, lecz oni nigdy na nie nie przystawali co wzbudzało we mnie wątpliwości, ponieważ od małego przedstawiano mi ich jako istoty chciwe i podstępne. W wieku 20 lat, przyzwyczajałem się do bycia Orkiem, i nawet pasowało mi takie życie. Miałem kochających rodziców w których zawsze znajdowałem wsparcie oraz wielu przyjaciół, lecz tak naprawdę byłem inny niż wszyscy. Nie potrafiłem zabić leżącego, czy udusić kogoś we śnie. Mój ojciec mówił, że to minie, lecz ja nie chciałem, żeby to mijało. Pewnego dnia wszystko się zmieniło. Król dowiedział się, że ich wioskę szlacheckie orki obserwują już długi czas i szykują się do ataku. Król wiedział, że nie ma szans więc próbował sztuki negocjacji. Byłem zaskoczony zachowaniem okupanta, ponieważ zgodził się na rozmowę. Na rynku zebrali się obaj wodzowie. Lecz wcześniej, wódz szlacheckich orków powiedział nam jacy są naprawdę, że cenią honor i godność, i powiedział jakie brednie ten dureń wpaja nam do głowy, tylko po to by wzbudzić w was jeszcze większą chęć walki z nami. Na początku w to nie wierzyłem, ponieważ ciężko było tak zupełnie nowej i sprzecznej myśli przedrzeć się przez już mocno zakorzeniony stereotyp. Lecz nasz wódz okazał się totalnym głupcem. Kazał straży stojącej za plecami szlacheckiego orka, poobcinać mu ręce i powiedział, że jeśli jego wojska zaatakują, on zginie. On tylko szyderczo się zaśmiał. Tego uśmiechu nie zapomnę do końca życia. Stał się on moim wyznacznikiem w postępowaniu niczym przepis dla alchemika. Wtedy ów ork wydał sygnał do ataku i w tej chwili odcięto mu głowę. Jego wielkie, muskularne ciało osunęło się na ziemie a z jego rąk spadły złote kastety, wysadzane diamentami posiadające wyraźnie, ostre kolce zbroczone krwią. Wtedy w moim mózgu zadzwonił jakiś sygnał, coś w rodzaju alarmu, a gdy ujrzałem zastępy klęczacych orków i krzyczących - na cześć naszemu władcy! - mój zachwyt sięgnął zenitu. Wiedziałem, że to co do tej pory myślałem o tych istotach to bujda i, że to ich szeregi chcę zasilać. Nie wiem czemu, ale automatycznie pobiegłem w stronę zwłok i podniosłem z ziemi kastety i pobiegłem w stronę szeregów "nowego przyjaciela". Podszedłem do pierwszego żołnierza i rzekłem
- Chcę do was dołączyć, u was znajdę to czego szukam - po czym oddałem mu własność jego władcy, który przed chwilą oddał życia w sprawie, która dla wielu wyda się głupia, lecz dla mnie najznakomitsza jaka tylko może być. Od tamtej pory, jestem jednym z nich i teraz ich uważam ich za swoich braci.





{ tak nawiasem mówiąc, jak bardziej fantasy można mówić na kastety ?? ;p }

Nie czytałem ogólnie KP, bo mi się na razie nie chce. o_O Ale zdjęcie twojej postaci przypomina mi te orki z "Gumisiów".

Nie chce mi się nic tutaj poprawiać, także będę tylko zaznaczał błędy na zasadzie: wtf.
No to jedziemy:

WTF?

-Na własne oczy widziałem jak mordowano swoich braci we śnie dla pieniędzy, dla głupiej rozrywki.

-Do matek zależy rodzenie dzieci, zakorzenianie w ich umysłach wartości panujących wśród orków północy oraz dawanie rozrywki Samcom

- Rano, opowiadał oszczerstwa w stronę orków szlacheckich, a wieczorem próbował ich przekupić, żeby nie zniszczyli jego osadu, co było bardzo prawdopodobne.
[prawie jak Domestos XD Dobra wiem literówka, ale i tak sporo byków poza tym]

-Na rynku zebrali się obaj wodzowie. [Siedmiu ich było nie?]

-Lecz wcześniej, wódz szlacheckich orków powiedział nam jacy są naprawdę, że cenią honor i godność, i powiedział jakie brednie ten dureń wpaja nam do głowy, tylko po to by wzbudzić w was jeszcze większą chęć walki z nami.

- Jego wielkie, muskularne ciało osunęło się na ziemie a z jego rąk spadły złote kastety, wysadzane diamentami posiadające wyraźnie, ostre kolce zbroczone krwią [Grafomany in motion...]

- To tylko czubek góry lodowej...
Zuo dalej siedzi w jaskini i tylko wypierduje jakieś oszczerstwa w Waszą stronę jakby co ;]
Nie prowokujta zatem, bo wróci i wprowadzi rządy horroru i terroru XD

A na kastety się mówi kastety

kłamać nie będę, gramatyka moją mocną stroną nie jest, ale jakbym miał już przygodę to każdy tekst wklejał bym do office który gramatykę by mi poprawiał, tak to załatwię. Ale nie wiem, decyzja należy do was.

Eheeee...
Tylko to są błędy logiczne

Dobra, spróbuje się lekko obronić


-Na własne oczy widziałem jak mordowano swoich braci we śnie dla pieniędzy, dla głupiej rozrywki. ( no widziałem, jak ktoś za pieniądze lub po prostu dla zabawy zabijał innych orków we śnie )

-Do matek zależy rodzenie dzieci, zakorzenianie w ich umysłach wartości panujących wśród orków północy oraz dawanie rozrywki Samcom ( tutaj literówka, powinno być tak, Do matek należy rodzenie dzieci i zakorzenianie w ich umysłach wartości panujących wśród orków północy oraz dawanie rozrywki Samcom )


- Rano, opowiadał oszczerstwa w stronę orków szlacheckich, a wieczorem próbował ich przekupić, żeby nie zniszczyli jego osadu, co było bardzo prawdopodobne. ( Tu literówka rodem z domestosa ;p a nie widzę tu innych błędów)



-Na rynku zebrali się obaj wodzowie. [Siedmiu ich było nie?] (czemu siedmiu?? było 2 wodzów, jeden od orków zwykłych, drugi od szlacheckich)

- Lecz wcześniej, wódz szlacheckich orków powiedział nam jacy są naprawdę, że cenią honor i godność, i powiedział jakie brednie ten dureń wpaja nam do głowy, tylko po to by wzbudzić w was jeszcze większą chęć walki z nami. ( błędy, faktycznie bo myślałem troszkę inaczej niż pisałem ;p powinno być tak , Lecz wcześniej, wódz szlacheckich orków powiedział nam jacy są naprawdę, że cenią honor i godność, i powiedział jakie brednie ten dureń wpaja nam do głowy, tylko po to by wzbudzić w nas jeszcze większą chęć walki nimi.


- - Jego wielkie, muskularne ciało osunęło się na ziemie a z jego rąk spadły złote kastety, wysadzane diamentami posiadające wyraźnie, ostre kolce zbroczone krwią [Grafomany in motion...] (tu niestety nie wiem co jest źle)

Nie, nie, nie! Dla mnie możesz zostać na tym forum, hmm... może komediantem, błaznem? Tak to Ci jest pisane. Ubawiłem się czytając błędy, które wypisywał Lesij i nie mam ochoty już czytać reszty twojej historyjki. Sry za bezwzględność, ale orki tak mają.

EDIT:

Nic się nie wybroniłeś. Jedyne co Cie broni to to, że jesteś orkiem. Jak ja.

Zasada numer jeden -_-
Jak coś piszę to wiem dlaczego -_-
Dzisiaj to Ty jesteś koniem na własne życzenie



mordowano swoich braci- tak, ekhem... ya.

Do matek zależy- O.o

dawanie rozrywki Samcom - artykuł spożywczy rozrywka raz! Z lodówki poproszę.

opowiadał oszczerstwa w stronę orków szlacheckich- stał przed orkami szlacheckim i oszerstwował sobie w najlepsze, w ich stronę o nich samych. Mhm...

Zbiera się z reguły duża liczba czegoś. Jak się spotykasz z kumplem to się zbieracie czy spotykacie?
Zbierać wzięło się (mozliwe, ze było odwrotnie) od słowa zbór- zbór to było zebranie dosyć dużej ilości ludzi. Nie słyszałem o zborach czy zebraniach dwuosobowych...

A w ostatnim jest grafomania. Zajrzyj do wiki

i co teraz? Karta się nie nadaje??

Wpadłeś w łapska Lesija. Jak przeżyjesz będziesz legendą.

Nieee.. Ja nie mam tutaj mocy sprawczej- Soulunia jest od tego

No to czekam na jego "sądownicze słowo"

W tej karcie najbardziej podobał mi się... obrazek.

Dajcie wy mi święty spokój z czymś takim.
Ta historia jest bezapelacyjnie do poprawy (sądownicze słowo).

Cytat :

Na własne oczy widziałem jak mordowano swoich braci we śnie dla pieniędzy, dla głupiej rozrywki.

A nie można by napisać:

Dane mi było na własne oczy oglądać, jak bracia mordowali się nawzajem dla marnego zysku czy też barbarzyńskiej rozrywki w której znajdowali uciechę.

Ja mówię, że jak to poprawisz żeby przyjemnie się czytało nie główkując co chwila "o co tutaj chodzi..." to powiem że karta jest zaakceptowana.
Nawet bym się zgodził poprowadzić bo jednego orka już mam (Wiader), ale teraz to...

Sioo Souleczko! On jest mój.

Napisz po prostu drugą historię, nie poprawiaj bo za długo to potrwa.
Ja poczekam, don't worry, nie jestem zUy

Soulunia, Varin ma rację O.O
Ty! On pierwszy raz powiedział coś mądrego na nowej edycji!

Let's Partaaaaay

Poprawiałem starą historię i przez przypadek usnąłem wszystko... Jutro napiszę coś nowego. Nie wiem, czy w ogóle jest sens, bo która to już próba, że wszystko jest źle. Ja po prostu się do tego nie nadaje, i tylko głowę wam zawracam.

Oj nie marudź.
Nie wszystko jest źle, tylko mało dopracowany ten tekst. Nie załamuj się i nie poddawaj tylko daj z siebie wszystko i zobaczysz że stworzysz coś co spokojnie będzie spełniać standardy

Głowa do góry!

Pffff...
Mów do mnie jeszcze -_-
Ziom weź dupę w troki i nie marudź. Zachowujesz się jak...
Bambosz bez pompona!

takie coś wymyśliłem


Byłem jeszcze młodym orkiem, kiedy atak na moją wioskę zmusił mnie do tułaczki po tutejszych krainach. Nie był to radosny epizod w moim życiu, lecz i nie żałuję, że sprawy tak się potoczyły. Poznawałem nowe umiejętności, które pozwalały mi żyć wśród tych dzikich krain przepełnionych oszustwem i cierpieniem. Potrafiłem znaleźć pożywienie tam, gdzie zwykły ork brzydził by się nawet spojrzeć. Wtedy jeszcze nawet nie wiedziałem o istnieniu orków północy. To wędrowne i pustelnicze życie sprawiło, że się zmieniłem. Nauczyłem się szacunku dla życia, oraz nabrałem masy mięśniowej. Byłem inny. Nie wiedziałem, czy wolałem starego Maxstisa ponieważ, życie jeszcze tego nie zweryfikowało. Tak czy siak, teraz gdybym spotkał swoją matkę pewnie by się nade mną użalała, lecz ja mimo wszystko byłem szczęśliwy. Przeszkadzała mi jedynie samotność, która z dnia na dzień stawała się coraz to bardziej uporczywa. Byłem tak bardzo zdesperowany, że próbowałem nawet rozmawiać z tutejszą zwierzyną. Wielu nazywało mnie przez to świrem i dziwolągiem, ale jeśli moje zachowanie jest nie normalne, to jak nazwać styl życia zwykłych orków?? Z czasem, obecność ludzi czy krasnoludów tylko mi przeszkadzała. W sercu wiedziałem, że czegoś mi brakowało. Każdej nocy zasypiałem z nadzieją, że jutro odnajdę swoje miejsce. Lecz pewnego dnia wszystko się zmieniło. Było wtedy wyjątkowo ciepło i bez wietrznie, co rzadko się zdarza w tych regionach. Obudził mnie dźwięk szelestu liści nie daleko mnie. Obok mojego legowiska, przechodził wychudzony człowiek. Był on wysoki z gęstą czerwoną czupryną. Ubrany był w poszarpane łachmany i wyraźnie był smutny.
- Wędrowcze, poczekaj – rzekłem spokojnym tonem starając się nie wystraszyć nieznajomego
- Ork północy !! – Wreszcie was znalazłem, chciałbym z wami porozmawiać
- Jaki ork?? Ja jestem zwykłym orkiem
- Nie znasz szlacheckich orków?? Nadawał byś się do nich, chodź opowiem ci co nieco o tych wspaniałych stworzeniach
Wtedy już wiedziałem gdzie jest moje miejsce. Z każdym następnym słowem opisującym północnych orków moja chęć bycia nim stawała się jeszcze potężniejsza. Klestor, bo tak na imię miał nieznajomy opowiadał mi o ich tradycji, zwyczajach i mentalności. Moje wielkie, zielone uszy chłonęły każdy, nawet najmniejszy skrawek informacji. Dowiedziałem się również, że on też ich szuka i że znalazł ich trop, który prowadzi do pobliskiego wzgórza. Tam też się udaliśmy gdzie ich znaleźliśmy. Zobaczyliśmy kilkanaście dumnych i wspaniałych orków stojących przy wejściu. Taka jest moja historia. Od tamtego czasu, jestem szlacheckim orkiem.



Jeśli by było dobre, to jeszcze się zastanowię czy do Soula pójdę czy do Varina

Nie podoba mi się imię Maxstis i określenie orka... szlachecki...
A tak to jest gitara.

Ale to Soul decyduje, nie??

Varin też Nie wiesz do kogo chcesz iść. Określ się i tylko jeden będzie mógł wtedy narzekać

Myślę, że jeśli Soul się zgodzi to pójdę do niego ( Varin, bez obrazy ty też świetnie przygodę prowadzisz) a jak się nie zgodzi to pójdę do Varina

Już se przesrałeś stary
Tym bardziej, że Soul ma rekrutację zamkniętą XD
To była podpucha żeby zobaczyć czy się w ogóle interesujesz tym co ludzie piszą czy nie

a gdzie to jest napisane?? przyznam się nie widziałem nic takiego.